دلا از دست تنهایی به جونم گرفتارم به دام غربت و درد نه یار و همدمی، نه آشنایی ...
ز آه و ناله خود در فغونم
شبان تار از درد جدایی
کره فریاد، مغز استخونم
عزیزون از غم و درد جدایی
به چشمونم نمونده روشنایی
غم عشقت بیابان پرورم کرد
هوای بخت، بی بال و پرم کرد
به ما گفتی صبوری کن صبوری
صبوری، طرفه خاکی بر سرم کرد
تاريخ : شنبه 30 دی 1391برچسب:دو بیتی های باباطاهر, | 19:22 | نویسنده : دکتر عابد نقیبی |
.: Weblog Themes By Pichak :.